ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΟΙ ΕΝΤΕΛΩΣ?

ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΗΝ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΟΙ ΘΕΟΙ ΣΗΚΩΝΟΥΝ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΨΗΛΑ...

"Πρόταση: Οι θετικές εξωτερικότητες ανεβάζουν το κόστος της παραγωγής και μειώνουν την ζητούμενη και παραγόμενη ποσότητα, ενώ οι αρνητικές εξωτερικότητες χαμηλώνουν το κόστος της παραγωγής και μεγαλώνουν την ζητούμενη και παραγόμενη ποσότητα. Ας δούμε το αληθές της με αναφορά σε κλασσικό παράδειγμα.

Αναφέρεται ως παράδειγμα του Νομπελίστα καθηγητή James Meade και έχει ως εξής. Ένας μελισσοκόμος και ένας καλλιεργητής μήλων έχουν τους αγρούς τους δίπλα-δίπλα. Έτσι, την άνοιξη που ανθίζουν οι μηλιές, οι μέλισσες περνούν το φράκτη που χωρίζει τα δύο αγροκτήματα και παίρνουν τη γύρη που χρειάζονται για να συνθέσουν το μέλι τους. Κανονικά λοιπόν ο μηλοπαραγωγός θα έπρεπε να μπορεί να εισπράξει από τον μελισσοκόμο την αξία της γύρης. Αλλά κάτι τέτοιο είναι αδύνατο. Ως εκ τούτου, το οικονομικό αποτέλεσμα είναι ότι το κόστος παραγωγής των μήλων είναι μεγαλύτερο κατά την αξία της γύρης. Αυτό τελικά σημαίνει ότι τα μήλα θα βγουν στην αγορά σε μεγαλύτερη τιμή, οπότε θα ζητηθούν και θα παραχθούν σε μικρότερες ποσότητες από τις κοινωνικά άριστες. Συνεπώς είμαστε βέβαιοι ότι το πρώτο μέρος της πρότασης ισχύει...."

(Αν φυσήξει και φύγει η γύρη την αξία θα πρέπει να πληρώσει ο "στρατηγός άνεμος" του αείμ... αρχηγού των ζαρντινιέρων Πολύδωρα)

"Eίχα την τιμή να έχω καθηγητή μου το κ. Μπήτρο στα μέσα της δεκαετίας του 80. Μέλος της ΚΝΕ και της ΠΣΚ εκείνη την περίοδο δεν εκτιμούσα τις απόψεις του νεοφιλελεύθερου καθηγητή. Χρειάστηκε αρκετό διάβασμα εκ μέρους μου, έντονος εσωτερικός προβληματισμός μέχρι να συνειδητοποιήσω ως μεταπτυχιακός φοιτητής πια στο LSE το πόσο δίκιο είχε αυτός ο άνθρωπος. Με πολύ μεγάλη χαρά βλέπω σήμερα τον κ. Μπήτρο αρθρογράφο σε ένα νεανικό δυναμικό site ιδεών, όπως είναι το e-rooster και είμαι βέβαιος, ότι θα βοηθήσει με τις γνώσεις και την εμπειρία του τόσο το site και τους αξιόλογους συντελεστές του, όσο και τη διάδοση των φιλελεύθερων ιδεών γενικότερα. Επί του προκειμένου συμφωνώ με το συγγραφέα."

(Άβυσος η ψυχή του ανθρώπου. Το '80 είχε την πλειοψηφία η ΚΝΕΕΕ στην ΑΣΟΕΕ και διάλεξε τους ισχυρούς και δεν εκτιμούσε -πολιτικά βέβαια- τον καθηγητή. Όταν τα ξεπούλησαν όλα για τα κεφτεδάκια της Μαρίκας ενδυναμώθηκε η ιδέα της αγοράς μέσα του και όταν ο Μητσοτάκης χάρισε τα λεωφορεία στα όρνια της αγοράς και ένιωσε ποιά ήταν η πλειοψηφία έγινε οπαδός της!-ψάξτε τι σημαίνει το βρώμικο 89. Πόσο στόκος μπορεί να είναι κάποιοι?)

Οι λαμπροί αυτοί εγκέφαλοι νομίζουν ότι ένα μήλο χρειάζεται παραπάνω από έναν κόκο γύρης για να δημιουργηθεί και αν είχε παραπάνω θα άξιζε και παραπάνω. Οι άσχετοι δεν ξέρουν ότι «Εάν οι μέλισσες εξαφανίζονταν από το πρόσωπο της Γης, οι άνθρωποι θα είχαν μόνο 4 χρόνια ζωής. Χωρίς μέλισσες δεν υπάρχει επικονίαση, δεν υπάρχουν φυτά, δεν υπάρχουν ζώα, δεν υπάρχει άνθρωπος» Albert Einstein (είπε τα παραπάνω για την ηλιθιότητα, χωρίς να τους γνωρίζει!)

Εδώ να θυμίσω την αξία της θεωρίας του Μαρξ για την αξία: Η αξία ενός εμπορεύματος καθορίζεται από το κοινωνικά αναγκαίο ποσό της εργασίας που είναι ενσωματωμένη (verkörpert) στην παραγωγή του, επομένως και στην αναπαραγωγή του. (Επομένως και η αξία της εργατικής δύναμης του μέσου ανθρώπου για το διάστημα μιας ημέρας, ενός μήνα ή ενός χρόνου καθορίζεται από το ποσό της εργασίας που είναι ενσωματωμένη στην ποσότητα των μέσων συντήρησης που είναι αναγκαία για τη διατήρηση αυτής της εργατικής δύναμης, μια μέρα, ένα μήνα ή ένα χρόνο). Ό,τι περισσεύει είναι η υπεραξία που με τη μορφή κέρδους εξασφαλίζεται συλλογικά για τους εκμεταλλευτές και καρπώνεται ο καθένας τους με βάση την "παραγωγικότητά του" ή την ισχύ των όπλων του για να μην ξεχνιόμαστε σε φανφάρες ελεύθερης αγοράς! (ελπίζω ο συνάδελφος ποδηλάτης να καρπωθεί ο ίδιος την φοβερή του παραγωγικότητα όπως και οι ποδηλάτες courier)

ΠΟΔΗΛΑΤΙΚΗ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ

Ένα ενδιαφέρον άρθρο για το οικονομικό (!) συμφέρον του να κάνεις ποδήλατο, ακόμα και για την ιδεολογική του τύφλωση. Αν αφήσουμε απέξω όλη τη ψυχαναγκαστική (νεοφιλελεύθερη) επιχειρηματολογία (σε ψυχολογικούς όρους νομίζω λέγεται προβολή αυτό που επιχειρεί ο συνοδηγός μας (ποδηλατικά), να δείξει ότι όσοι δεν ποδηλατούν έχουν παράλογες εμμονές/φοβίες), δεν αναφέρεται νομίζω στα πραγματικά επιχειρήματα του φέροντος την "κοινή λογική" "κοσμάκη":

Το ποδήλατο δεν είναι τόσο πρακτικό όσο το αυτοκίνητο γιατί δεν κουβαλάει όσα και όσους το αυτοκίνητο, δεν ντύνεσαι όπως θέλεις όπως στο αυτοκίνητο, δεν κλειδώνουν οι πόρτες του (ισχύει για τις γυναίκες κυρίως αλλά είναι παγκόσμιο και ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΤΙΚΟ πρόβλημα και έχει σχέση με τις ανισότητες και τον αποκλεισμό που γεννάει αυτή η κοινωνία), δεν μπορείς να κλείσεις τα παράθυρα όταν έχεις μπροστά σου ένα ανέλεγκτο από το κράτος όχημα που ρυπαίνει (το κράτος υπηρέτη των πετρελαιο-και αυτοκινητοβιομηχάνων) ή όταν περνάει ο εαυτούλης με το 4Χ4 από τον πλημμυρισμένο δρόμο και σε λούζει πατόκορφα, δεν ασφαλίζει στο πορτμπαγκάζ τίποτα και είναι και μια μικρή περιουσία στο δρόμο που αν στην κλέψουν ΔΕΝ υπάρχει κράτος (όπως δεν υπάρχει και για να βοηθήσει σε πάρκιγκ ποδηλάτων) και.....δεν τελείωσα αλλά βαρέθηκα (και είμαι και ποδηλάτης).

Ποτέ δεν είμαστε μόνοι μας αλλά έχουμε ευθύνη για τις επιλογές μας. Όμως σε αυτές τις επιλογές, άμεσα ή έμμεσα, από αδράνεια ή με βούληση, τυχαία ή όχι, κάποιοι κάθε φορά έχουν ρόλο καθοδήγησης (όπως θέλετε πείτε το). Και επειδή το κυρίαρχο σύστημα προωθεί συνήθως τις κυρίαρχες τελικά ιδέες και επειδή αυτό το κυρίαρχο σύστημα είναι η ταξική κοινωνία (όπου το κυρίαρχο χαρακτηριστικό είναι η ύπαρξη των τάξεων που χαρακτηρίζονται από τη σχέση τους με την οικονομία και άρα την παραγωγή) αν θέλουμε κάτι διαφορετικό να κυριαρχήσει πρέπει να δουλέψουμε για να συνειδητοποιήσει ο καθένας (μας-οι απλοί εργαζόμενοι-φοιτητές κλπ και όχι ο κάθε καπιτάλας Λάτσης ή Εμφιετζόγλου) τι μας συμφέρει να αλλάξουμε σε όλη την κοινωνία. ΤΟ ΕΚΛΑΜΒΑΝΟΜΕΝΟ ΚΟΣΤΟΣ της αλλαγής του συστήματος του κέρδους είναι μικρότερο από το καθημερινό κόστος των νεκρών σε πολέμους και των απωλειών στην καθημερινή μας ζωή - ψυχολογικών αλλά και σωματικών - και το κόστος ΤΟΥ ΝΑ ΠΟΔΗΛΑΤΕΙΣ στον καπιταλισμό πολλαπλασιάζεται από τις επιλογές ηλίθιων που εκμεταλλεύονται χούντες (της Χιλής όπως η σχολή του Μίλτον Φρίντμαν) και πολέμους (όπως ο υπέρμαχος της GATT Μπους) για τα γνωστά συμφέροντα (δυστυχώς όχι των ποδηλατοβιομηχανιών)!

(ουφ, σαν ορθοπεταλιά ήταν αυτό)
(στη φωτογραφία η ακροβατική ομάδα των μπάτσων του Μεξικού!)

ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΜΑΣ

ΟΛΟΙ ΣΤΗΝ ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 12 ΔΕΚΕΜΒΡΗ

Γιατί αυτοί που μας κλέψαν τα ταμεία (και πιάστηκαν στα πράσα) μας ζητάνε θυσίες γιατί τα ταμεία αυτά "δεν αντέχουν" να δώσουν αυτά για τα οποία δημιουργήθηκαν.

Βέβαια υπάρχουν και οι άλλοι που έχουν το μέσο (να δούμε αν αυτό θα τους δώσει σύνταξη), δεν ελπίζουν ότι θα προφτάσουν να την πάρουν (και πεθαίνοντας δεν θα τους καλύπτει κανένας τα νοσήλεια ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΝΑ ΠΑΘΟΥΝ), τους εκβιάζουν (χωρίς ταμεία να δουν τι θα πάθουν), είναι παρτάκηδες (να ψοφήσουν μόνοι τους σα το σκυλί στ' αμπέλι) - για όλους υπάρχει "κάτι καλό". Αυτοί είναι Ταξικά Κοθώνια και δε θα μπορούμε ούτε να τους λυπηθούμε για τη βλακεία τους όταν συμβεί η στραβή και δοκιμαστούν τα παραμύθια που έχουν καταναλώσει (ας θυμηθούν οι παλιοί την έκπληξη των κομματόσκυλων επί Γκορμπατσώφ (αποκάλυψη των "λαθών" του "κομμουνισμού"), επί Τζαννετάκη και Ζολώτα (βρώμικο 89 και ξετσίπωτο 1990) όταν ΟΛΟΙ συγκυβερνήσαν "για το καλό του τόπου" και μας φέραν τον εφιάλτη). Δυστυχώς με κάτι τέτοιους την πληρώνουμε και όλοι εμείς οι υπόλοιποι.

Στις 12 Δεκέμβρη ας δουλέψουν τα κοθώνια να δούμε τι αξίζουν. Γιατί από το κουτόχορτο δεν γίνεται σούπα να τρώνε στα γεράματά τους.

ΤΩΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΩΡΑ. ΝΑ ΜΗΝ ΚΟΥΝΗΘΕΙ ΦΥΛΛΟ!